Groetjes uit Candidasa
Door: Joop Zandwijk
Blijf op de hoogte en volg Joop
01 April 2012 | Indonesië, Candidasa
Ten eerste wil ik iedereen bedanken voor alle reacties. Ik heb ze met veel plezier gelezen. Mede dankzij deze leuke reacties heb ik besloten om nog een verslag te schrijven.
De viering waar ik het aan het einde van mijn eerste reisverslag over had, bleek het Balinese nieuwjaar te zijn. Het begint 's middags rond een uurtje of vijf. Mystieke wezens, Ogoh Ogoh genaamd, worden op bamboe roosters geplaatst en door een groep volwassen of kinderen door de straten gedragen, om de kwade geesten te verdrijven . Ieder dorp heeft zijn eigen Ogoh Ogoh en soms zelfs meerdere. Op het plein achter mijn hotel werden de Ogoh Ogoh verzamelt en vanuit de tuin konden wij, vanaf een soort eretribune, het spectacel perfect aanschouwen. De optocht werd natuurlijk begeleid door een hoop muziek en het was zeer bijzonder om mee te maken.
De dag na alle festiviteiten is Nyepi (Nieuwjaarsdag). Alles gesloten en geen transport...dus ik vond het een perfect moment om de rijstvelden te gaan verkennen. Dit idee bezorgde de eigenaresse van het hotel (Oka) meteen de slappe lach, want het was namelijk ook niet toegestaan om de straat op te gaan. Tijdens Nyepi ligt 24 uur lang alles plat en is alles totaal uitgestorven. Het werd dus een rustig dagje met Oka en de andere hotelgasten.
Een dagje later toch nog naar de rijstvelden gegaan. Iets wat een hoop toeristen vergeten in Ubud, maar het was een schitterende wandeling. Mijn gids wist mij te vertellen dat een gedeelte van de film eat, pray, love in dit gebied is opgenomen. Eerder die dag overigens nog voor de goede orde het Puri Lukisan museum bezocht, gewoon om te kunnen zeggen: "...en ik ben ook nog naar een museum geweest." Vooral het stukje over de Nederlandse geschiedenis was stiekem toch wel een beetje interessant.
Eén van de grote toeristische trekpleisters in Ubud is het heilige apenbos. Dus ik ontkwam er niet aan om daar even een kijkje te gaan nemen. Er leven meer dan 500 Java-apen (een Makaken soort) die zich weinig aantrekken van de toeristen, erg leuk om te aanschouwen. Op een gegeven moment klom er een klein aapje op mijn rugzak, op zich wel grappig, tot één van de grotere apen opeens dacht dat er vast wel iets lekkers in mijn tas zou zitten. Hij begon vrij agressief aan mijn broek te trekken, maar na het tonen van mijn rugzak mocht ik gelukkig verder lopen.
Mijn volgende trip was het uitstapje naar Pura Ulun Danu Bratan , een tempel die op het water lijkt te drijven. Deze is te vinden in Bedugul, een bergachtig plaatsje. Het is zeker de moeite waard om een paar uur door te brengen in de tuinen en bij het meer waar deze tempel te vinden is. Op de weg terug naar Ubud nog even langs de Taman Ayun tempel geweest, een 17de eeuws bouwwerk dat bestaat uit drie verschillende complexen, en van daaruit door naar Petulu. Petulu is het schilderachtige plaatsje waar rond zonsondergang (half zes) duizenden witte, Javaanse ralreigers de avond en nacht doorbrengen. Dit is werkelijk een schitterend gezicht, heb ik me laten vertellen. In de wintertijd komen ze namelijk een uurtje later en daarom heb ik een half uur lang naar lege bomen zitten kijken. Vervolgens gedesillusioneerd terug gegaan naar mijn hotel. Ik moest namelijk op tijd terug zijn voor het laatste onderdeel van deze lange dag, een traditionele dans- en muziekvoorstelling. Informatie van de lokale inwoners kan zeer goed van pas komen, maar je moet oppassen dat het niet té exclusief is (zie eerste quizvraag). Ik had namelijk het idee dat de +/- 30 vrouwen die de muziek en de dans verzorgde meer naar mij aan het kijken waren dan andersom en het applaus klonk iedere keer behoorlijk armzalig. :-D
De tip en de voorstelling van de avond daarna was een stuk beter. De traditionele Cecak dans, oftewel vuurdans, werd ten eerste bijgewoond door een groot aantal mensen (wat al een hele opluchting was) en ten tweede was het erg leuk om te zien.
De dag daarna was een uitje geregeld door Oka. Op kosten van het hotel, omdat ik er inmiddels al +/- een week te gast was. We zijn samen met haar privé chauffeur gaan kijken bij de waterval en 's avonds gaan eten bij een Warung op het strand, waar normaal alleen lokale inwoners eten. Speciaal voor haar geadopteerde zoon uit Nederland, zoals ik altijd werd voorgesteld aan nieuwe gasten.
Mijn verblijf bij Oka werd de volgende dag afgesloten met een tweede bezoek aan de heilige watertempel. Om zes uur 's ochtends werd ik mijn bed uitgetrommeld, onderweg een ontbijt opgedient in een blad van de bananenboom en deze keer niet via de toeristeningang, maar via de ingang die door de lokale mensen wordt gebruikt. Het bezoek aan de tempel, waar wij op dat moment de enige bezoekers waren, was een stuk indrukwekkender dan de vorige keer. Ik ontkwam er niet aan om deze keer echt het heilige water in te stappen, maar ik was wel meteen wakker.
Gisteren (vrijdag) ben ik aangekomen in Candidasa. Het plaatsje dat bekend staat om zijn mooie koraal wordt gezien als de ideale plaats om te snorkelen en te duiken. Je raad het dus al, vandaag ben ik gaan snorkelen. Als ik naar Bali was gevlogen, gaan snorkelen in Candidasa en vervolgens weer terug naar huis, dan was het al de moeite waard geweest. Het is prachtig om het koraal te zien en allerlei verschillende tropische vissen. Op het stukje bij de Blue Lagoon kan je bijna het water niet meer zien, omdat er zoveel vis in zwemt. Het enige alternatief dat ik voor jullie in Nederland kan verzinnen is naar het dichtsbijzijnde Chinese restaurant toelopen en daar het aquarium in springen, maar anders wordt het toch een keer een verre reis maken. Het enige nadeel van deze mooie ervaring is dat mijn rug het stadium spierwit heeft verlaten en onderweg naar bruin nu in de fase donker rood is beland. Daar zal je bij de Chinees geen last van hebben. ;-)
Quizvraag
Hoeveel toeschouwers waren er aanwezig bij de eerste voorstelling met traditionele dans en muziek?
a 4
b 2
c 3
d 1
Wat is er zo bijzonder aan het beestje dat te zien is tussen de foto's?
a Hij schijt geneesmiddelen.
b Hij schijt koffie.
c Hij schijt thee.
d Hij schijt 3x zijn eigen
lichaamsgewicht op één dag.
De viering waar ik het aan het einde van mijn eerste reisverslag over had, bleek het Balinese nieuwjaar te zijn. Het begint 's middags rond een uurtje of vijf. Mystieke wezens, Ogoh Ogoh genaamd, worden op bamboe roosters geplaatst en door een groep volwassen of kinderen door de straten gedragen, om de kwade geesten te verdrijven . Ieder dorp heeft zijn eigen Ogoh Ogoh en soms zelfs meerdere. Op het plein achter mijn hotel werden de Ogoh Ogoh verzamelt en vanuit de tuin konden wij, vanaf een soort eretribune, het spectacel perfect aanschouwen. De optocht werd natuurlijk begeleid door een hoop muziek en het was zeer bijzonder om mee te maken.
De dag na alle festiviteiten is Nyepi (Nieuwjaarsdag). Alles gesloten en geen transport...dus ik vond het een perfect moment om de rijstvelden te gaan verkennen. Dit idee bezorgde de eigenaresse van het hotel (Oka) meteen de slappe lach, want het was namelijk ook niet toegestaan om de straat op te gaan. Tijdens Nyepi ligt 24 uur lang alles plat en is alles totaal uitgestorven. Het werd dus een rustig dagje met Oka en de andere hotelgasten.
Een dagje later toch nog naar de rijstvelden gegaan. Iets wat een hoop toeristen vergeten in Ubud, maar het was een schitterende wandeling. Mijn gids wist mij te vertellen dat een gedeelte van de film eat, pray, love in dit gebied is opgenomen. Eerder die dag overigens nog voor de goede orde het Puri Lukisan museum bezocht, gewoon om te kunnen zeggen: "...en ik ben ook nog naar een museum geweest." Vooral het stukje over de Nederlandse geschiedenis was stiekem toch wel een beetje interessant.
Eén van de grote toeristische trekpleisters in Ubud is het heilige apenbos. Dus ik ontkwam er niet aan om daar even een kijkje te gaan nemen. Er leven meer dan 500 Java-apen (een Makaken soort) die zich weinig aantrekken van de toeristen, erg leuk om te aanschouwen. Op een gegeven moment klom er een klein aapje op mijn rugzak, op zich wel grappig, tot één van de grotere apen opeens dacht dat er vast wel iets lekkers in mijn tas zou zitten. Hij begon vrij agressief aan mijn broek te trekken, maar na het tonen van mijn rugzak mocht ik gelukkig verder lopen.
Mijn volgende trip was het uitstapje naar Pura Ulun Danu Bratan , een tempel die op het water lijkt te drijven. Deze is te vinden in Bedugul, een bergachtig plaatsje. Het is zeker de moeite waard om een paar uur door te brengen in de tuinen en bij het meer waar deze tempel te vinden is. Op de weg terug naar Ubud nog even langs de Taman Ayun tempel geweest, een 17de eeuws bouwwerk dat bestaat uit drie verschillende complexen, en van daaruit door naar Petulu. Petulu is het schilderachtige plaatsje waar rond zonsondergang (half zes) duizenden witte, Javaanse ralreigers de avond en nacht doorbrengen. Dit is werkelijk een schitterend gezicht, heb ik me laten vertellen. In de wintertijd komen ze namelijk een uurtje later en daarom heb ik een half uur lang naar lege bomen zitten kijken. Vervolgens gedesillusioneerd terug gegaan naar mijn hotel. Ik moest namelijk op tijd terug zijn voor het laatste onderdeel van deze lange dag, een traditionele dans- en muziekvoorstelling. Informatie van de lokale inwoners kan zeer goed van pas komen, maar je moet oppassen dat het niet té exclusief is (zie eerste quizvraag). Ik had namelijk het idee dat de +/- 30 vrouwen die de muziek en de dans verzorgde meer naar mij aan het kijken waren dan andersom en het applaus klonk iedere keer behoorlijk armzalig. :-D
De tip en de voorstelling van de avond daarna was een stuk beter. De traditionele Cecak dans, oftewel vuurdans, werd ten eerste bijgewoond door een groot aantal mensen (wat al een hele opluchting was) en ten tweede was het erg leuk om te zien.
De dag daarna was een uitje geregeld door Oka. Op kosten van het hotel, omdat ik er inmiddels al +/- een week te gast was. We zijn samen met haar privé chauffeur gaan kijken bij de waterval en 's avonds gaan eten bij een Warung op het strand, waar normaal alleen lokale inwoners eten. Speciaal voor haar geadopteerde zoon uit Nederland, zoals ik altijd werd voorgesteld aan nieuwe gasten.
Mijn verblijf bij Oka werd de volgende dag afgesloten met een tweede bezoek aan de heilige watertempel. Om zes uur 's ochtends werd ik mijn bed uitgetrommeld, onderweg een ontbijt opgedient in een blad van de bananenboom en deze keer niet via de toeristeningang, maar via de ingang die door de lokale mensen wordt gebruikt. Het bezoek aan de tempel, waar wij op dat moment de enige bezoekers waren, was een stuk indrukwekkender dan de vorige keer. Ik ontkwam er niet aan om deze keer echt het heilige water in te stappen, maar ik was wel meteen wakker.
Gisteren (vrijdag) ben ik aangekomen in Candidasa. Het plaatsje dat bekend staat om zijn mooie koraal wordt gezien als de ideale plaats om te snorkelen en te duiken. Je raad het dus al, vandaag ben ik gaan snorkelen. Als ik naar Bali was gevlogen, gaan snorkelen in Candidasa en vervolgens weer terug naar huis, dan was het al de moeite waard geweest. Het is prachtig om het koraal te zien en allerlei verschillende tropische vissen. Op het stukje bij de Blue Lagoon kan je bijna het water niet meer zien, omdat er zoveel vis in zwemt. Het enige alternatief dat ik voor jullie in Nederland kan verzinnen is naar het dichtsbijzijnde Chinese restaurant toelopen en daar het aquarium in springen, maar anders wordt het toch een keer een verre reis maken. Het enige nadeel van deze mooie ervaring is dat mijn rug het stadium spierwit heeft verlaten en onderweg naar bruin nu in de fase donker rood is beland. Daar zal je bij de Chinees geen last van hebben. ;-)
Quizvraag
Hoeveel toeschouwers waren er aanwezig bij de eerste voorstelling met traditionele dans en muziek?
a 4
b 2
c 3
d 1
Wat is er zo bijzonder aan het beestje dat te zien is tussen de foto's?
a Hij schijt geneesmiddelen.
b Hij schijt koffie.
c Hij schijt thee.
d Hij schijt 3x zijn eigen
lichaamsgewicht op één dag.
-
01 April 2012 - 02:30
Sandra:
Hoi Joop,
Al heel wat beleeefd super hoor!!!
Wie is trouwens die schoonheid op de foto met de bloem in haar haar?
Nou ja haar?
Daar wil je niet naat wakker worden denk ik ;)
gokje
1C
2B
Leuk dat het snorkelen zo mooi was, geniet verder van de reis.
groetjes,
Sandra
-
01 April 2012 - 09:54
Johan En Ineke:
BESTE JOOP
Vind het weer een zeer geslaagd verslag. Gedetaileerd vol leuke belevenissen!! Al had ik tot st Juttemus gewacht totdat de Zilverreigers waren geariveerd!!
Maar het belangrijkste is dat je er goede tijd hebt gehad op het mooie Bali. Het familie weekend was voor ons het hoogtepunt van deze periode!!! Tot schrijfs we kijken uit naar je volgende stukje reis verslag!!
Johan en Ineke
-
01 April 2012 - 20:14
Arjan:
Ha Joop,
Gaat goed zie ik! Leuk hoor..
Wat betreft de quiz, ik ga bij 1 voor d
en bij de 2e vraag vind ik ze allemaal wel nuttig... Voor je t weet doe je hetzelfde :-) Groeten uit Ambacht. -
03 April 2012 - 14:45
Laura En Huib :
Fijn dat je zo geniet van de natuur en cultuur van Bali,die rot apen zijn wij ook tegen gekomen,knijpen doen ze ook en rammelen op die stalen golfplaatdaken.Ja je hebt je draai wel gevonden als globentrotter.
Geniet maar lekker ,Bang hang Bali.
Het beeld Garuda niet gezien??
Groeten van de kaaskoppen Laura en Huib,
1april Overmaas-Abbenbroek 1-1 -
03 April 2012 - 19:14
Loes:
Hoi Joop,
Wat een leuk reisverslag! Alweer van die leuke dingen beleefd. Wij komen ook, hahaha!
DD?
Nee dat is niet de cupmaat van het figuur op de laatste foto, maar het antwoord op de quizvragen!
Nog twee tips:
Tip 1: Kijk nooit naar de film 'eat pray love', echt zonde van je tijd!
Tip 2 van de afdeling Dermatologie: Zonnebrandcreme!!!
Nog heel veel plezier!
Ik ga nu even samen met Tom het fotoalbum bekijken!
Groetjes Loes -
04 April 2012 - 22:42
Alex:
ik reageer weer eens veel te laat, maar wat een leuk reisverslag, leuk om bij te lezen waar je uithangt ! veel plezier nog in de komende maand.
PS. hier is het nu een graad of 10 en droog, mis je helemaal niets aan. -
06 April 2012 - 17:17
Tonnie:
Hey Joop,
Wat leuk om je belevenissen te volgen!
Het is een plezier om ze te lezen. Ik zou ook wel eens op de Blue Lagoon willen verblijven! Klinkt als een sprookje. Het is bijna pasen, ..en hoe moet het nu met de eieren die je vader trouw elk jaar verstopt? Ik hoop voor hem dat hij dit jaar z'n ei kwijt kan!
Joop, nog heel veel prachtige belevenissen gewenst! Groetjes, Tonnie. -
09 Mei 2012 - 18:40
Arjan:
Ha Joop,
beter laat dan nooit, ik ga voor 1d en 2b. Immers, koffie is ook een geneesmiddel en 3x je eigen gewicht schijten lukt mij ook (na een bezoek aan de Chinees..:)
De Blue lagoon had ik overigens iets noordelijker gelocaliseerd, zeg maar op Ijsland. Veel vis kom je daar alleen niet tegen...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
