Groetjes uit Yogya

Na het dagje snorkelen in Candidasa stond er een dagje strand op de planning. Dus op de fiets naar white sand beach. Een prachtig wit strand met helder blauw water...de ideale lokatie om eventjes tot rust te komen na een fietsrit door de bergen. Het mooie is dat er redelijk vroeg in de ochtend nog weinig toeristen zijn en je lekker in je ligstoel een beetje weg kan dutten. Af en toe een zwemmen en daarna weer opdrogen in de zon. Wat kan het leven af en toe toch zwaar zijn.

De dag daarna vertrokken naar Lovina. Het plaatsje dat bekend staat om zijn dolfijnen. De excursies vertrekken iedere ochtend om zes uur, omdat het water dan nog rustig is en je de meeste kans hebt om dolfijnen te zien. Dat bleek te kloppen, want we hebben verschillende groepen zien zwemmen en af en toe waren ze zo dichtbij dat ik bang was dat er eentje in de boot zou springen. Erg veel geluk gehad dat we er zoveel gezien hebben.

Na deze trip nog even wezen snorkelen. Vooral de blauwe zeesterren waren mooi om te zien, maar dat kan ook de ajak cola zijn geweest van de avond daarvoor.De rest van de dag lekker lui doorgebracht, want zo'n keertje vroeg opstaan is niet niks.

De volgende dag opnieuw vroeg opgestaan voor een fietstocht door de omgeving. Verbazingwekkend genoeg heb ik alle bezienswaardigheden kunnen vinden, met af en toe een aanwijzing van de lokale bewoners. Allereerst naar de waterval geweest, waarbij vooral het bereiken van de waterval een hele onderneming was. Door het stromende water over bamboe latjes en klimmend en klouterend over verschillende rotswanden. Het feit dat het de nacht daarvoor flink geregend had, maakte deze onderneming extra moeilijk.

De tweede stop was de warm-water-bron...heerlijk als je al een lange tijd geen warme douche hebt gehad en de weg er naar toe vooral bergje op is. Het warme water met een hoge hoeveelheid zwavel, schijnt een zuiverende werking te hebben. Geen idee waarom het water warm/lauw is, maar in ieder ander bad was ik er niet zo blij mee geweest als hier.
De derde stop was een Boedistische tempel...dit was geen bergje op, maar berg op. Uiteindelijk wel de moeite waard en je kan op zo'n plek heerlijk tot rust komen. Duurde de weg naar de tempel toe +/- 30 minuten, de terugweg duurde +/- 30 seconden. Dan besef je ook gelijk hoe onmenselijk de tour de france eigenlijk is.

Na mijn verblijf in Lovina ben ik naar Java vertrokken. Een klein ritje van zo'n 18 uur bracht mij naar Yogyakarta. In de bus, als enige toerist, met bus en al de boot op en vervolgens in meer dan 12 uur naar de andere kant van Java toegereden. Voor degene die wat moeite heeft om te slapen in zo'n bus, is er gelukkig gezorgd voor de nodige entertainment. De inhaalmanouvres van de buschauffeur en de andere weggebruikers zijn namelijk spannender dan menig thriller. Als op een gegeven moment de buschauffeur zelfs een kreet uit slaat dan weet je dat het wel heel erg close was en soms moesten de tegenliggers gewoon vol in de remmen of de berm in.

Uiteindelijk aangekomen in Yogya wil je natuurlijk zo snel mogelijk een kamer na zo'n lange reis. Om er vervolgens achter te komen dat er op dit Islamitische eiland ook gewoon Pasen (Paska) gevierd wordt en iedereen een paar dagen vrij heeft. Alles zat vol en de beste optie was een smerig hok met een bed en uuhh....nee dat was het. Daar mocht ik dan ook nog een flink bedrag voor betalen en enorm gelukkig mee zijn. Toch maar vriendelijk bedankt en in een becak op zoek gegaan naar iets anders. Uiteindelijk ergens achteraf nog een leuk hotelletje weten te vinden.

De volgende dag eigenlijk heel de dag een beetje op en rond de grootste winkelstraat van Yogya rond gelopen. De zijstraten zonder alle toeristenrotzooi zijn eigenlijk nog het leukste. Daarnaast was Benteng Vredeburg, een oud-Nederlands fort, met een hoop uitleg over de Nederlandse geschiedenis op Java, erg interessant. Ook ontkom je er niet aan om een keer mee te lopen met een batik verkoper die wel even de "art-gallery" of "art-exposition" wil laten zien. Wat opzich ook wel weer leuk is als je al een beetje weet waar je terecht gaat komen, een verkoopwinkeltje met heel veel, en ook wel hele mooie, batik schilderijen.

Na Paska toch nog maar een poging gewaagd om een Losmen of Homestay in het centrum te vinden. Uiteindelijk natuurlijk niet terecht gekomen waar ik naar toe wilde, maar de Losmen waar ik nu zit bevalt me uitstekend. Voor het eerst andere Nederlanders tegen gekomen en mede dankzij het gezamelijke dakterras een paar leuke en goede gesprekken gehad.

Iedereen die in Yogya verblijft of Java bezoekt ontkomt er niet aan. De grote toeristische trekpleisters Borobudur en Prambanan. Om vijf uur vertrokken we richting Borobudur om er te zijn als de zon opkomt en de tempel op z'n mooist is. Het fijne was dat er zo vroeg in de ochtend nog nauwelijks andere bezoekers waren. Naast het feit dat het enorm knap is dat ze zo lang geleden zoiets hebben kunnen bouwen, maakt de omgeving rond deze tempel het plaatje compleet. Minimaal even mooi en persoonlijk nog iets mooier, vond ik Prambanan. Helaas is door een grote aardbeving in 2006 een groot gedeelte van het tempel complex ingestort. Al doen ze erg hun best om alles langzaam aan weer op te bouwen. Mede dankzij een gids die alles heel leuk wist te vertellen, maakten de gedeeltes die wel toegankelijk en heel waren een hoop goed. Ook hier weer een prachtige omgeving en een schitterend uitzicht op de vulkaan Merapi.

De andere grote toeristische trekpleister in Yogya, het kraton, heb ik de volgende dag bezocht. Op zich wel leuk om een wandeling te maken door het paleis van de Sultan, maar ik was er niet heel erg ondersteboven van. De "grote" voorstelling met Wayang poppen had overigens een aardig hoog Jan Klaassen gehalte.

Vanwege de verhuizing van de plaatselijke vogelmarkt was ik genoodzaakt om een fietsje te huren en een stukje op pad te gaan. Als je dan vervolgens een paar kilometer te ver door fietst dan zit je ook gelijk in the middle of nowhere. Dat er af en toe kinderen zijn die erg opkijken van een blanke man met blond haar en blauwe ogen, ben ik inmiddels wel gewend, maar als er op een gegeven moment een volwassen kerel voorbij komt gefietst die een paar keer met open mond achterom kijkt, dan is dat toch wel een beetje vreemd. Erg leuk overigens om dan een keer de straat over te steken om de zwaaiende kinderen een handje te geven. Waar de ene snel wegdook achter moeders, was de andere dapper genoeg om mij een hand te geven. Uiteindelijk ergens de weg gaan vragen en toevallig in een potenbakkerij terecht gekomen, waar ze gewoon aan het werk waren met een enorm houtsvuur en hele grote bonken klei. Ongelovelijk hoe ze op de manier de mooiste dingen weten te maken. Helaas konden zij mij niet verder helpen en sprak er in de omgeving niemand een woord Engels en is mijn Indonesisch nog niet van een dusdanig hoog niveau. Gelukkig was er nog de lokale agent die net genoeg Engels sprak om mij de verkeerde kant op te sturen, maar na lang zoeken en vragen toch de vogelmarkt gevonden. Deze was gelukkig zeer de moeite waard en ik ga er vanuit dat de bonusvraag eigenlijk al genoeg zegt.

Vervolgens bij terugkomst naar een voetbalwedstrijd wezen kijken van de plaatselijke FC, die eerste staat in de hoogste divisie en tegen de nummer drie speelde. Het grappige was dat er drie Nederlanders speelde, die vrij bepalend waren. Erg leuk als je net gaat zitten en van de jongen waarmee je gekomen bent te horen krijgt dat er bij de laatste thuiswedstrijd ,na rellen met de politie, nog een dode is gevallen. Ik heb zelden zo hard staan juichen bij de 1-0 van een club waar ik eigenlijk helemaal geen supporter van ben. Bovendien was het met mijn zitvlees ook wel even lekker om op te springen van de betonnen rand die als zitplaats fungeerde en was ik, mede daardoor, erg blij met de 3-0 overwinning.

Vanavond ga ik hier trouwens ergens in de buurt een potje zaalvoetbal spelen met wat lokale gasten. Moet eerlijk zeggen dat ik het toch wel erg leuk vind om weer eens een balletje te trappen. Van vijf dagen in de week voetballen naar nul, is toch wel flink afkicken als je goed verslaafd bent aan het spelletje.

Morgen vertrek ik richting Pangadaran. Dat is het leuke van goed plannen, van tevoren een hele leuke route uitstippelen en vervolgens volledig de andere kant op gaan. Gelukkig ben ik in de luxe positie, vanwege mijn lange verblijf, om dit te doen. Het is een klein plaatsje, met een mooi strand en de Green Canyon tour schijnt heel erg leuk te zijn. Bovendien heb ik al een goed advies gekregen over een leuke verblijfplaats en zit er een nationaal park in de buurt.

Zo, nou kan er in ieder geval niemand meer zeggen dat ze niks te doen hebben komend weekend, want het is een aardig lang verhaal geworden. Ik zal het volgende keer wat korter proberen te houden, maar ik beloof niks. :-) Ik denk dat jullie in ieder geval wel weer aardig op de hoogte zijn van mijn doen en laten. Overigens weer bedankt voor alle e-mails en reacties. Het blijft erg leuk om af en toe wat van het thuisfront te horen. Natuurlijk vooral over het slechte weer en het feit dat ik door iedereen ontzettend gemist wordt. ;-) Ik zal overigens later nog een paar foto's bij het verslag plaatsen.

Quizvragen

Wat is er zo bijzonder aan het waterpaleis in Yogya?
a Het paleis is volledig van goud.
b Er is geen water en geen paleis.
c De +/- 500 soldaten (in opleiding) die wacht houden bij het paleis.
d Het paleis telt maar liefst 193 kamers en is alleen bereikbaar via een ophaalbrug.

Bonusvraag (goed voor 100 punten)

Welke dieren verkopen ze niet op de vogelmarkt in Yogya? Eén goed antwoord.
a krokodillen, b slangen, c kleine vleermuizen, d grote vleermuizen, e cavia's, f honden, g katten, h parkieten, i fretten, j kalkoenen, k hanen, l hamsters, m uilen, n goudvissen, o kameleons, p duiven, q papegaaien, r konijnen, s muizen, t insecten, v eekhoorns, w kippen, x roze kuikens, y blauwe kuikens, z schildpadden